Czas na randkę. Jak powiedzieć, że mam PKU?

Randkowanie jest emocjonującym doświadczeniem, zwłaszcza, gdy stawiasz pierwsze kroki w sferze uczuć. To czas odsłaniania się i budowania relacji z drugą osobą.

Dla nastolatków z fenyloketonurią informowanie osoby, która się im podoba, o swojej chorobie metabolicznej, może być dodatkowym wyzwaniem.

Dzieląc się informacją o swojej chorobie, ważna jest świadomość, że jest to tylko jedna z wielu cech, które cię definiują. Poznając kogoś, liczy się twoja osobowość, pasje i marzenia, nie dieta.

Jak i kiedy mówić o PKU

Chociaż fenyloketonuria ma wpływ na twoje wybory żywieniowe, nie powinna definiować tego, kim jesteś jako osoba. Dziś bycie na diecie nie jest niczym nowym. Obecnie wiele osób wykluczyło z diety gluten, laktozę, jest na diecie wegańskiej lub po prostu odchudza się. Bycie na diecie nie określa wartości czy atrakcyjności człowieka.

Umawiając się z kimś na randkę nie musisz opisywać historii swojej choroby. To ty decydujesz czy, kiedy i w jaki sposób poinformujesz kogoś o PKU, jednak wiedza na ten temat pozwala drugiej osobie lepiej zrozumieć konieczność unikania przez ciebie określonych pokarmów. Dzięki temu zadbanie o odpowiednie opcje żywieniowe, podczas waszych wspólnych spotkań, będzie łatwiejsze.

Umawiając się na randkę warto mieć na uwadze, że nie każdy będzie znał tę chorobę. Przed wybraniem miejsca spotkania poinformuj drugą osobę, że z przyczyn zdrowotnych musisz unikać określonych produktów spożywczych. Możesz wyjaśnić, że fenyloketonuria to choroba, która wymaga unikania produktów o wysokiej zawartości białka. Warto też zaproponować miejsce, gdzie wiesz, że też znajdziesz coś dla siebie. Nie jest to trudne zadanie. Dozwolone produkty możesz znaleźć w większości restauracji, kawiarni czy fastfoodów, w postaci sałatek, sorbetów czy frytek.

Kiedy mówisz o PKU, zwróć uwagę na reakcję drugiej osoby. Czy wykazuje ona zainteresowanie, empatię i gotowość do zrozumienia? Ważne jest, by otaczać się ludźmi, którzy cię akceptują i wspierają w trudnych momentach.

Jak radzić sobie z odrzuceniem?

Jeśli reakcja drugiej strony jest nieakceptująca, to przede wszystkim pamiętaj, że nie musisz tłumaczyć się ze swojej diety, stanu zdrowia, ani udowadniać nikomu swojej wartości. W takiej sytuacji możesz powiedzieć, że rozumiesz, iż fenyloketonuria może być dla tej osoby nieznaną chorobą i może budzić w niej obawy. Pokreśl to, że PKU cię nie definiuje, ale jeśli ta osoba nie chce się z tobą spotkać, to szanujesz jej decyzję. Każdy ma prawo do swoich preferencji i wyborów, ale wartość człowieka nie zależy od tego, czy jest on w czyimś typie, czy nie.

Odrzucenie może wywołać u ciebie różne emocje, takie jak zdezorientowanie, smutek, złość, bezsilność, i to jest w porządku. Brak akceptacji osoby, która ci się podoba, boli, ale nie oznacza, że jesteś winny czy małowartościowy. Zastanów się, czy osoba, która negatywnie reaguje na informację o twojej chorobie czy diecie jest dla ciebie odpowiednia. Czy na pewno chcesz utrzymywać kontakt z osobą, która cię nie akceptuje? Zdrowa relacja jest oparta na wzajemnym szacunku, akceptacji i zrozumieniu. Nie bój się być sobą i szukać satysfakcjonujących związków.

Rola rodziców

Dieta PKU nie jest przeszkodą w budowaniu romantycznych relacji. Fenyloketonuria nie musi przeszkadzać w życiu pełnią życia! Omijanie typowych dla wieku nastoletniego aktywności i młodzieńczych przeżyć, może doprowadzić do obniżenia poczucia własnej wartości.

Rodzice nastolatków, zwłaszcza chorych, mogą mieć trudności z akceptacją rosnącej niezależności swoich dorastających dzieci. Opiekunowie powinni dbać o równowagę między chronieniem swojego dziecka a zapewnieniem mu wolności, by mogło samodzielnie podejmować decyzje, uczyć się na własnych błędach i wejść w dorosłość jako świadomy, odpowiedzialny człowiek. Nie wyklucza to udzielania pomocy, gdy młody człowiek tego potrzebuje. Warto, by rodzice motywowali nastolatka do uczestniczenia w różnego rodzaju aktywnościach, razem z jego rówieśnikami, do rozwijania jego zainteresowań i pasji. Najważniejsze jest jednak, aby pokazywali swojemu dziecku, że choroba go nie definiuje.

Nastolatkowie z PKU, pomimo ograniczeń wynikających z choroby, mogą w pełni cieszyć się życiem, jak ich zdrowi rówieśnicy.
Randkowanie i budowanie pierwszych relacji romantycznych może być wyzwaniem, zwłaszcza, gdy informujesz drugą osobę o swojej chorobie. Pamiętaj jednak, że zasługujesz na akceptację i wsparcie od bliskich ci osób, bez względu na rodzaj diety, którą musisz stosować.

Bibliografia:
Harwas-Napierała, B., Trempała, J. (red.), (2008). Psychologia rozwoju człowieka. Warszawa:
Wydawnictwo Naukowe PWN.